من یک پارچه آبی آسمونی برای لباس شب جشن نامزدی خریدم وفرستادم برای مامانم که به خیاط بده

همسرم به من زنگ زد وگفت که مامانش خواسته درخریدحلقه حتما همراهمون باشه .

من: من انتخاب خاصی ندارم می خوام یه حلقه ساده(رینگ) وبدون نگین بخرم.خوب اگه باهم ست کنیم که خیلی بهترم هست.

همسرم: برای من مدل حلقه اصلا مهم نیست. باشه توانتخاب کن.اما باید توخریدحلقه مادرم هم باشه.

من : باشه این مدل حلقه همه جاهست می ریم ازشهرستان می خریم ولی یه کارعقب می افتیم.

من وهمسرم درشهرمحل کارمان باهم برای خرید هدایایی که قرار بود روزجشن برای من بیاورند بیرون می رفتیم.هوای سردی بود وما مجبور بودیم باسرعت خرید کنیم چون حدود10روز فرصت داشتیم.باید پاچه چادرسفید می خریدیم من چون چادرنمی پوشیدم ومخصوصا درخانه ویا بالباس عروس(الان همه عروسها شنل می پوشن)گفتمچادرنیاز نیست بخریم یا به جای چادر یه چیز دیگه می خریم.همسرم قبول کرد اما بعد گفت : بهتره ازمادرم بپرسم.زنگ زد ومادرش گفت که بایدحتما چادر بخریم. قبول کردم اما ته دلم ناراضی بودم.ازخرید هرچیز اضافه ای که باید هزینه اش را همسرم می پرداخت حس بدی داشتم.

پارچه ای که برای لباس خریدم خیلی ارزان بود (فکرمی کنم کلا6000 تومن شد). من هم برای همسرم هم یک ادکلن ودیوان حافظ خریدم.

دخترخاله ام هم همان روزها درحال خرید خوانچه بود ومن از نوع خرید ومحل خرید وقیمت هایی که می پرداخت باخبر بودم.منظورم این است که می دانستم دور وبرم چه خبر است اما دلم می سوخت از اینکه همسرم که باید خودش تمام مخارج رامی پرداخت درفشار مالی قراردهم.

درمراسم نامزدی مرسومه که خانواده عروس نبات روتزئین می کنن وبه مهمونا میدن ببرن ومن برای تهیه این همه وسایل تزئینی پول کافی نداشتم واون روزها این در و اون درمی زدم یه چیزی درست کنم که هم قشنگ باشه هم ارزون(آخه مادرشوهرم برای این جورچیزا اهمیت زیادی قائل بود) یکی از همون روزها داداش وسطی زنگ زد وگفت من درحال خرید یک سری جام بلوری ولوازم تزئینی هستم .میخوام برای مهمونا توش نقل ونبات بریزیم وتزئین کنیم(یعنی من هرچی ازمهربونی این داداش وسطی بگم کم گفتم. 5 سال ازمن بزرگتره.اونقدرهواموداشت وخوشحالم کرد که من نمی دونم چطوری اون احساس شادی روبراتون توضیح بدم )

به شهر خودمون برگشتیم ورفتیم برای خریدحلقه من،مادرشوهر،خواهرشوهرمتاهلم وبرادربزرگم  که ماشین آورده بود ومارومی رسوند.اول حلقه من روخریدیم.خواهر شوهرم اصرار داشت حلقه نگینی بخرم ومن گفتم که چون حلقه تاآخرعمرباید دستم باشه باید راحت باشه وحلقه رینگی خریدم که16000تومن شد وبعد طبق قرارمون ازهمسرم خواستم که همون مدل مردونه اش روانتخاب کنه .بعد رفتم پیش داداشم وبهش پول دادم وگفتم بهتره تو پول حلقه مردونه روحساب کنی (باخودم فکر کردم همسرم ازاینکه من پول حلقه روبدم ناراحت می شه) وقتی برگشتم دیدم یه حلقه دیگه انتخاب کرده وخواهرشوهرم گفت: دلیلی نداره حلقه ها مثل هم باشه.حلقه رینگی جالب نیست و..

من چیزی نگفتم چون موضوع اونقدرمهم نبودومی دونستم از روی بدجنسی نمی گه سلیقه اش با من فرق داره

 .خوب ولی ته دلم می خواست مثل هم حلقه بخریم.

برادرای مجردم به خونه برگشته بودند.برادر وسطی که کار آموزیش تازه تموم شده بودازبهتر شدن اوضاع کاروبارش صحبت می کرد.خواهر وبرادرمتاهلم باخانواده هاشون اومده بودند خونه ما . (همسر برادرم یه عروس خوب و واقعا یه زن داداش خوب برای منه اونها الان17ساله که با هم ازدواج کردن وهمسرش درهرشرایطی بامهربونی واحترام با خانواده ما رفتارکرده ومامانم خیلی دوسش داره)

مامان  برام یه لباس سوسنی سفارش داده بود .ساعت4بعداز ظهر بود وخیاط خوش قول هنوز لباس رو آماده نکرده بود.

مادرم با شرمندگی پیشم اومد وگفت : من وبابا ناراحتیم که نمی تونیم اونطور که حقته برات خرج کنیم.ثروت ما خود تو هستی که همیشه سربلندمون کردی. اما تاجاییکه بتونیم آبروت رو حفظ می کنیم ونگران نباش.(خرید لباس وتهیه شام اون شب برای پدر من که هیچ پس اندازی نداشت خیلی سخت بود ومن درکشون می کردم).دست مادرم روبوسیدم وازش تشکر کردم.(تا اون روز فرصتی پیش نیومده بود که دستش روببوسم )

مادر من درس نخونده ولی فوق العاده فهمیده است.تا سالها برای کمک به پدرم خیاطی می کرد که درنهایت مریض شد وکار روکنار گذاشت.اون برای کمک به پدرم وتحصیل بچه هاش تمام طلا هاش رو فروخته بود.باتمام سختی که کشیده بود باز ملاکش برای ازدواج بچه هاش پول نبودوهمیشه احساس خوشبختی می کرد والان هم همیشه شکرگذاره.مادر وخواهرم فوق العاده مذهبی هستند. مادرم زیاد نمازمی خونه، نماز شب وغفیله و .. وزیاد دعا می خونه. خوب من یه کم با اونا فرق دارم،اما هرجا تو زندگیم موندم ازش دعا خواستم.

بگذریم،لباسم آماده شد.مامانم یه چادر سفید باگلهای ریز صورتی برام دوخته بود وگفت که آرزو داشته این چادر رو خودش برام بدوزه.

ساعت 7 شب خانواده آقای ه اومدن.میز عقد رو خودم چیدم یه سفره1.5در0.5قلمکار اصفهان یه آینه کوچیک حدودا30سانتیمتر ی دوتا شمعدون با شمع ،یه صندوقچه کوچیک که توش پرنقل بود یه ظرف آب که توش یه گل سرخ بودویه قرآن ونبات

عاقد اومد پدرم خیلی نگران به نظرم می رسید وبه غیر ازداداش بزرگه وخواهرم بقیه استرس داشتند.مراسم برگذارشد. بعد از خروج آقایون خواهرم چادر من رو از سرم برداشت وحلقه ودسته گلی رو از همسرم هدیه گرفتم

بعدپدر وبرادرام برگشتن. پدرم که بهمون تبریک گفت، برای اولین بار توزندگیم دستشو بوسیدم.بعد برادر دومی منو بغل کرد وهمونطور که به پشتم می زد برام  آرزوی خوشبختی کرد(راستش همیشه احساس می کنم از اون روز به بعد بین ما واقعا فاصله افتاده)

روز بعد عید قربان بود ومن وهمسرم برای نهار به خونه همسرم رفتیم. بعداز ظهر به خونه برادرش رفتیم (البته به اتفاق مادرشوهر وخواهرهاش)که حدود 10 سال ازهمسرم بزرگتره خودش وهمسرش دبیرن ودوتا بچه دارن  وبعد دونفری به شهرمحل کارمون برگشتیم.

نمی تونم براتون احساس خوب اون روز رو تصویر کنم من که همیشه دغدغه داشتم دیر نرسم.شب نشه درکنارهمسرم با آرامش به شهری می رفتم که حالا دیگه تو اون شهر غریب نیستم .بعداز7سال زندگی دورازخانواده داشتن همسر خیلی لذت بخشه.کسانیکه با خانواده زندگی می کنن شاید هیچ وقت این آرامش واحساس زیبا رودرک نکنن.